Bazen
Vorige

1 van 498

Volgende
Volgend artikel:

Slecht nieuws breng je in 4 stappen

5 bazen die je liever niet hebt

Bazen heb je in alle geuren en kleuren. De ene doet het al beter dan de andere. Maar de écht slechte bazen hebben allemaal één ding gemeen: een gebrek aan zelfreflectie en zelfkennis. En dat kan ervoor zorgen dat je met tegenzin gaat werken. Op termijn lijdt ook het bedrijf zelf eronder.
#

5 soorten bazen die je liever kwijt bent ...

1. Het ik-weet-alles-type

Misschien wel het meest frustrerende type van allemaal. Dit type baas weet perfect hoe de wereld in elkaar zit, wat het hele bedrijf denkt, hoe het zal uitdraaien als je dit of dat doet en waarom je zeker niets mag veranderen. Hij weet zelfs welke auto je moet kopen, kent het beste Italiaanse restaurant van het land, en weet perfect hoe je moet skiën en golfen.

Ook al heeft hij (of zij) die wijsheden gewoon opgezocht op internet, hij doet alsof hij de expert is in alles. Soms heeft hij zijn overdreven zelfvertrouwen gekregen van enkele positieve ervaringen, maar meestal is hij het slachtoffer van zijn slechte persoonlijkheid.

En de werknemers en het bedrijf zelf zijn eigenlijk ook slachtoffers. Deze types zijn niet enkel onuitstaanbaar, ze zijn ook gevaarlijk. Ze luisteren niet, en die ‘doofheid’ maakt het zeer moeilijk om nieuwe ideeën te bespreken, laat staan ze ingang te doen vinden of verbeteringen aan te brengen.Geen enkele persoon – hoe slim ook – kan alleen het middelpunt zijn van alles. In het bedrijfsleven moet elke stem gehoord worden, en een ik-weet-alles-type creëert een oorverdovende stilte.

2. De afstandelijke baas

Het ik-weet-alles-type is te aanwezig, het andere uiterste: te afwezig zijn, is ook niet goed. Dit type baas is emotioneel afstandelijk en voelt zich meer op zijn gemak achter zijn gesloten kantoordeur, dan te midden van het team. Natuurlijk komen ze naar meetings en doen ze andere verplichte nummertjes, maar het liefst van al zitten ze achter hun pc, in een afgesloten bureau met de deur toe.

Liever zouden ze al dat mensengedoe delegeren naar de hr-managers. Net zoals het ik-weet-alles-type is ook dit type baas gevaarlijk, maar om een andere reden. Ze inspireren niet en kunnen hun werknemers niet motiveren en engageren. En dat is een groot probleem: bazen hebben werknemers nodig voor de dagelijkse gang van zaken. En personeel wordt gevoed door passie, iets wat deze baas niet kan leveren.

3. De klootzak

Bazen kunnen ook gemeen, ongevoelig of pestkoppen zijn, of alle drie tegelijk.

Dit type leiders wordt meestal beschermd van bovenaf, omdat ze wel de gewenste cijfers op tafel kunnen leggen. Maar met hun destructieve persoonlijkheid winnen ze zelden mensen hun vertrouwen, laat staan hun hart. Ooit lopen ze wel tegen de lamp. Meestal later dan je hoopt, maar – als ze geen eigenaar zijn van het bedrijf – kan je gerust zijn: ooit zullen ze moeten vertrekken.

4. De ja-zegger

Een baas kan ook té vriendelijk zijn. De ja-zegger heeft geen enkel ruw kantje, en kan geen harde beslissingen nemen.

Ze zeggen ‘ja’ tegen iedereen, en zijn dan uren bezig met de verwarring die ze creëerden weer recht te trekken. Deze bazen verdedigen zich gewoonlijk door te zeggen dat ze bouwen aan een consensus, maar eigenlijk hebben ze schrik en willen ze niemand tegen de borst stoten. Hun echte agenda is zelfbehoud.

5. De pizzabaas

Bazen die niet de moed hebben om te differentiëren, zijn ook geen goede bedrijfsleiders. Niet alle investeringen zijn even hard nodig, dat is nu eenmaal zo. Maar sommige leiders kunnen dat idee niet aan, en dus verdelen ze de middelen zoals kaas op een pizza: een beetje overal. Stel je voor: als ze doortastende keuzes zouden maken, dan zouden ze wel eens mensen tegen de borst kunnen stoten! Een goede baas is geen allemansvriend, want dat fnuikt veelbelovende groeimogelijkheden van welbepaalde activiteiten.

Het meest schade brengen ze toe aan hun personeel. Ze geven iedereen evenveel aandacht en complimenten (‘goed gewerkt!’). En op het vlak van salaris geven ze de allerbeste krachten niet meer dan de luie medewerkers. Ze noemen deze egalitaire benadering eerlijk, maar eigenlijk is het een zwaktebod. Een bedrijf bloeit open wanneer mensen de kans krijgen om te groeien en succes te hebben, en hiervoor beloond worden. Dit type leiders werkt dit tegen.

Heb je zo’n baas, en is hij eindelijk weg? Dan is het aan jou om te leiden, en dan weet je wat je vooral niet moet doen.

(mr) – Bron: BusinessWeek Magazine 

29 december 2016
Anderen bekeken ook