Tom is arbeidsgehandicapt en getuigt…

‘Hoeveel treinen en bussen moet ik nemen?’

“Die tien zijn gekozen op basis van hun interesse, vaardigheden en beschikbaarheid”, legt MVO (maatschappelijk verantwoord ondernemen)-coördinator Jacques Spelkens uit. “Het is evident dat iemand die elke dag moet trainen dat moeilijk met een job kan combineren. Bovendien zijn de tien nog niet zeker dat ze aangenomen worden. Net als elke andere werknemers moeten ze de vereiste sollicitatierondes en -testen doorstaan. Uiteindelijk kiezen we hen niet omwille van hun handicap maar omwille van hun competenties.”

Aangeboren visuele handicap

Een van de tien die zijn sollicitatie met succes heeft afgerond, is Tom Vanhove (25), die zeer actief is in goalball, een balsport voor blinden en slechtzienden. Tom gaat vanaf 1 juli aan de slag als IT-helpdeskmedewerker bij N-Allo, een dochtermaatschappij van Electrabel. Tom kampt met een aangeboren visuele handicap. Er is iets mis met zijn hoornvlies waardoor hij alles in een waas ziet.

Het aanbod van N-Allo kwam voor Tom, die sinds september vorig jaar werkloos was, op een goed moment. “In de huidige crisis zijn er sowieso minder jobs en een handicap maakt de zoektocht naar werk er niet gemakkelijker op. Maar ook voor deze job heb ik me moeten bewijzen, een cv moeten opstellen en een motivatiebrief schrijven. Het is niet dat dit contract me in de schoot is geworpen.”

‘Misschien wat trager, maar daarom niet minder goed’

“Soms merk je wel dat werkgevers je niet zien zitten omwille van je handicap. Vaak zijn dat diegenen die daar maar over blijven doorvragen: ga je dit wel kunnen, gaat dat wel lukken?” Tom, die in zijn cv nooit vermelde dat hij een handicap had, weet hoe moeilijk hij en zijn lotgenoten het hebben om zelfs maar te mogen bewijzen wat ze waard zijn. Al beseft hij ook dat zijn handicap hem voor beperkingen stelt. “Omdat ik niet zo goed zie, gaat het bij mij misschien allemaal wat trager, maar daarom doe ik mijn werk niet minder goed.”

Over tewerkstellingsmaatregelen zoals aanwervingspremies heeft hij zo zijn twijfels. “Om een kmo te overtuigen, kan je dat als argument gebruiken, maar voor de grote bedrijven maakt dat echt niet uit. We hebben die budgetten nu toch al vrijgemaakt, heb ik wel eens gehoord.” Zelf ziet Tom wel iets in het opleggen van quota aan bedrijven, als een vorm van sensibilisering. “Als ze geen andere keuze hebben, zullen ze gauw merken wat we in onze mars hebben.”

‘Vlot bereikbaar met het openbaar vervoer?’

N-Allo wordt Toms derde werkgever. Eerder werkte hij al bij twee andere bedrijven als helpdeskmedewerker, een functie waar hij een speciale opleiding voor slechtzienden voor had gevolgd. Bij die opleiding hoorde ook een stage van een half jaar, waarna Tom normaal vast in dienst kon treden. Zo ver is het echter nooit gekomen. Ook bij zijn tweede werkgever liep het spaak na een jaar. “Die job was gewoon te stresserend. Ik had zelf ook al in de gaten dat het de laatste maanden niet meer zo goed ging. Mijn ontslag was dan ook geen verrassing.” Zijn handicap had daar volgens Tom niets mee te maken. De job lag hem gewoon niet.

Voor Tom moet de perfecte baan hem niet alleen aanspreken, ze moet ook vlot bereikbaar zijn met het openbaar vervoer, want een auto kan hij door zijn handicap niet besturen. “Om die reden ben ik dicht bij een station gaan wonen. Als ik een jobaanbieding vind, kijk ik niet alleen naar naar de jobinhoud, maar controleer ik ook meteen hoeveel treinen en bussen ik moet nemen om tot bij dat bedrijf te geraken.”

(wim.verdoodt@jobat.be)