Mede mogelijk gemaakt door: VDAB

Carrièreswitch: Nick wordt vrachtwagentechnieker

“Net als een kunstenaar een schilderij schildert, hoort een mekanieker aan de motor van een vrachtwagen hoe het ermee staat.” (Nick Bracke vond zijn late roeping als autotechnieker)

Als we Nick Bracke bellen, zit hij in zijn digitale week. Volgende week heeft hij praktijklessen in het competentiecentrum van VDAB bij Luc Van de Walle (zie verder in dit artikel, nvdr.). Nick is administratief medewerker, maar heeft zijn late roeping ontdekt: vrachtwagentechnieker.

De eerste module rond basistechnieken heeft hij al afgewerkt. Intussen is hij bezig aan de tweede module voor onderhoudsmecanicien. Hij heeft ook al twee weken stage achter de rug bij Sylvae Tours als mecanicien. “Ik heb er al veel geleerd van de praktijk”, zegt hij. Bij dat bedrijf kan hij ook aan de slag via een deeltijds IBO-contract (individuele beroepsopleiding). Een job ligt dus ook al in het vooruitzicht. “Je krijgt dan wel een uitkering tijdens je opleiding, dat is nog iets anders dan een loon.”

Als een kunstenaar

Het is een behoorlijke carrièreswitch. Nick was twintig jaar aan de slag als administratief bediende. “Ik heb in het secundair onderwijs handel gestudeerd, ook op aansturen van mijn ouders”, vertelt hij. Bij het bedrijf van zijn vader vast aan de slag gaan, zag hij minder zitten. Al is hij er wel nog altijd buschauffeur in bijberoep. “Maar mecanicien is de switch die ik echt nodig had. De laatste jaren ging ik van de ene job naar de andere. Ik vind het een fantastische stiel om te leren. Net als een kunstenaar een schilderij schildert, hoort een mekanieker aan de motor van een vrachtwagen hoe het ermee staat.”

Al heeft Nick intussen genoeg ervaring en competenties om zijn eigen busbedrijf te beginnen. Hij kan met de bus rijden, is thuis in administratie en kan stilaan ook alle bussen onderhouden en herstellen. “Nu je het zegt. Ik ben een potentieel busbedrijf op mezelf. Zo had ik het zelf nog niet bekeken (lacht).”

Autotechniek in tijden van corona

Luc Van de Walle is een enthousiaste en geëngageerde instructeur autotechniek. En daar kan corona geen verandering in brengen. De opleiding gaat week om week: het digitale luik thuis en de praktijk in het competentiecentrum.

Eigenlijk verzorgt Luc zijn opleiding in twee afdelingen: vrachtwagentechniek en personenwagentechniek. Samen met een collega geeft hij les aan 24 cursisten, verdeeld over twee groepen. “Wij waren al bezig met digitale les. De cursisten deden twee dagen thuis aan zelfstudie via de pc, om vervolgens de rest van de week praktijk te komen doen.” Corona dwong tot veranderingen, al bleven die beperkt. “Vandaag studeren de cursisten gedurende een week twee digitale boekjes, in plaats van één. Maar ze doen dat dus thuis op hun eigen tempo. Het vergt wel discipline van hen. Wij volgen hun vorderingen wel wekelijks op.”

Coronaproof

De opleiding voorziet drie modules: banden- en sneldienst, onderhoudsmecanicien én polyvalent mecanicien. “De eerste module duurt ongeveer twee maanden, de tweede vier maanden en de derde vijf. Het voordeel is dat we het ook qua praktijk aanleren op het tempo van de cursist. Die kan op elk moment starten. Een basisopleiding is overigens niet vereist.”

Corona maakt dus niet zo’n groot verschil. “Alleen tijdens de eerste lockdown lag het centrum zelf ook stil. Vandaag is het wel open voor praktijklessen, al gebeuren die allemaal coronaproof. De cursisten gebruiken grotendeels hun persoonlijk werkmateriaal. Het is een grote ruimte met zeventien werkposten, meer dan er cursisten zijn. En omdat de ene groep op week één komt en de tweede de week erna, kan al het materiaal 72 uur rusten en is het ontsmet.”

Op tijd komen

Soms gaan cursisten tussendoor al aan de slag via een IBO-contract (individuele beroepsopleiding) en blijven ze de opleiding volgen. “Al is dat wel intensief”, weet Luc. Naast de technische vaardigheden ziet hij ook attitude als belangrijk aspect van de opleiding. “Op tijd komen bijvoorbeeld. Dat zullen ze later bij hun werkgever ook moeten doen. Want die moet natuurlijk op hen kunnen rekenen. Bovendien wordt daar het tijdsaspect ook belangrijker, want je uren worden doorgerekend. Je moet goed kunnen werken, maar ook tijdsefficiënt.”

Cursisten die de opleiding tot een goed einde brengen, hebben een grote kans op werk, want autotechnieker is een knelpuntberoep. “Vaak komen er hier nog cursisten een goeiedag zeggen die zeven à acht jaar geleden bij mij een cursus hebben gevolgd. Die hebben allemaal nog werk. Dat is ook echt de grootste voldoening in mijn job: mensen naar een goede job helpen.”

(William Visterin & Nathalie Dirix) - Bron: Go for happy Magazine