40-plussers wél welkom in de zorgsector

De voorbije weken werden getekend door grote ontslagrondes in de industriële productie. Veel werknemers, vaak veertigers en vijftigers, dreigen in de werkloosheid te verzeilen. Hebben ze al gedacht aan een job in de zorg? Die kampt immers met heel wat oningevulde vacatures. Dat het kan, bewijst thuiszorgorganisatie Familiehulp. Die heeft heel wat oud-arbeiders in dienst.

Gezondheidsrisico

De 52-jarige Chris Bulté was jarenlang aan de slag in de grafische sector. 'We werkten nog erg analoog. De digitalisering veranderde het vak ingrijpend.'

Na een herstructurering binnen het bedrijf waar hij werkte, kreeg Chris een job aangeboden waarbij hij veel met gevaarlijke stoffen zou werken. 'Het gezondheidsrisico waar ik zo mee geconfronteerd werd, was voor mij onaanvaardbaar. Ik heb mijn ontslag gevraagd.'

Waarschuwing van dokter

Zijn collega, de 59-jarige Gerard Smulder. heeft een opvallend parcours afgelegd. 'Van opleiding ben ik decorontwerper voor theater en film, maar ik vond geen werk in die branche. Daarna heb ik verschillende beroepen uitgevoerd. Ik kwam vooral aan de kost als vrachtwagenchauffeur.'

Gerard kreeg op zijn vierenvijftigste een waarschuwing van de dokter. 'Mijn werk in het vleestransport was erg belastend voor de rug. Bovendien was het beroep erg veranderd: de stress nam toe, de files werden steeds langer, de solidariteit tussen de chauffeurs was erg afgekalfd.'

En dus ging Gerard, die er prat op gaat geen dag werkloos te zijn geweest, op zoek naar een andere job. 'Ik wilde niet in de ziekteverzekering verzeilen. Ik ben me meteen gaan inschrijven bij de VDAB.'

Social profit opleiding

Ook Chris kwam tijdens een VDAB-opleiding in contact met Familiehulp, zij het dan via een omweggetje: 'Ik volgde een informaticacursus en zag op een dag een affiche voor verschillende opleidingen in de social profit. Daarbij was er ook een oriëntatiemodule van ongeveer twee maanden, zodat mensen die nooit eerder in de zorg werkten kennis konden maken met de verschillende zorgberoepen.'

Chris koos voor het beroep van verzorgende. 'Een opleiding van ongeveer anderhalf jaar, was haalbaar. Het leek me niet meer opportuun om nog aan een driejarige bacheloropleiding in de verpleegkunde te beginnen.'

Gerard kende familiehulp van op televisie. Chris en Gerard appreciëren dat de opleidingen gegeven werden door mensen met een professionele achtergrond. Naast de noodzakelijke theoretische basis, werd ook aan hun praktijkervaring aandacht besteed. Beiden hebben ze twee stages achter de rug: in een rusthuis en in de thuiszorg.

Hoe ziet een werkdag eruit?

'We beginnen rond acht uur 's ochtends', legt Gerard uit. 'Wanneer we bij de cliënt aankomen, maken we tijd voor een babbeltje en een kopje koffie. Je moet weten dat die mensen vaak hele dagen alleen zitten. We helpen hen met eten maken, opruimen in huis, of verzorging. We hebben een welomschreven takenpakket.'

Doorgaans brengen Gerard en zijn collega's ongeveer twee uur bij hun cliënt door en bezoeken ze zo’n vier gezinnen per dag.

Niet evident

Een carrièreswitch naar de verzorgingssector is niet altijd evident. Chris ziet zich in zijn carrièrewending gesteund door zijn partner en kinderen. 'Van de 20 deelnemers aan mijn opleiding, was ik op een bepaald ogenblik de enige man. Maar als je gemotiveerd bent, hoef je je dat niet aan te trekken.'

Voor Gerard was de overstap niet helemaal onverwacht. 'Weet je, als vader van zes kinderen ken ik wel wat van het huishouden, dus met dat aspect van de job was ik al vertrouwd. Ik ben bovendien altijd al een sociaal dier geweest. En mijn collega- truckers zagen ook wel in dat ik mijn baan als chauffeur niet langer fysiek kon volhouden.'

Uit hun vorige beroepen brachten ze niettemin heel wat nuttige ervaring mee. 'Ik heb jarenlang als zelfstandige gewerkt', zegt Chris. 'Dan leer je wel snel en autonoom beslissingen nemen, vaak in samenspraak met de leden van ons zevenkoppige team. Ik heb door de jaren heen ook leren omgaan met verschillende karakters, wat ook in deze job van pas komt. Geen twee cliënten zijn gelijk.'

Leeftijd

Hadden Chris en Gerard vroeger vermoed dat ze ooit in de thuiszorgsector aan de slag zouden gaan? 'Als jonge gast zou ik dit nooit een droomjob genoemd hebben', zegt Gerard. 'Maar nu, op mijn 59ste, beleef ik echt wel plezier aan mijn beroep. Ik ga graag met oudere mensen om.'

Chris bekijkt zijn carrièrewending nuchter: 'De sociale sector biedt werkzekerheid, dat is ook mooi meegenomen. Een passie om voor mensen te werken blijft natuurlijk noodzakelijk om dit werk met voldoening te doen. Bovendien keek men bij Familiehulp niet meteen naar mijn leeftijd. Geloof me, dat is elders meestal wel anders.'

(ml) – Foto: (ldb) – Meer info: Familiehulp.be