Helft werknemers wil thuis werken, maar mag niet

“Werknemers toelaten om thuis te werken, valt in veel gevallen onder de wetgeving op telewerk en die stelt specifieke eisen” (Stefan Nerinckx, advocaat en docent arbeidsrecht)

Bijna 1 op de 2 werknemers (47%) wil af en toe van thuis uit werken. De helft (49%) van de werkgevers (49%) verbiedt dat resoluut. Ze vrezen dat thuiswerken een negatieve impact heeft op de collegialiteit en de betrokkenheid.

Meer flexibiliteit

Werkgevers en werknemers hebben een verschillende visie op het flexibiliteitsvraagstuk. Werkgevers zien in de eerste plaats heil in deeltijds werken (63%) in combinatie met flexibele uren (62%). Werknemers geloven meer in een mix tussen flexibele werkuren (71%) en regelmatig thuiswerken (47%) en heel wat minder in deeltijds werken (29%).

‘Gezien de schaarste op de arbeidsmarkt en de ‘war for talent’ hebben werkgevers er nochtans alle belang bij aandacht te besteden aan de vraag naar meer flexibiliteit. Thuiswerk toelaten zal, mits een goede omkadering, de band met de werkgever eerder versterken’, meent Didier Christiaens, hr-director Tempo-Team.

79 procent van de werkgevers die thuiswerken toelaten, stellen vast dat het aantal werknemers dat thuis werkt de voorbije drie jaar toenam. Deze werkgevers zien er ook de voordelen van in. Het is goed voor het privéleven van de werknemers en handig voor werk dat veel concentratie vraagt. 45 procent meent zelfs dat werknemers thuis productiever zijn dan op kantoor.

Het blijft behelpen

Bij de werknemers zijn vooral de hoger opgeleiden met kinderen vragende partij om thuis te werken. Wie thuis mag, kan of wil werken (33%) doet dat in de eerste plaats om zijn of haar woon-werkverkeer te optimaliseren (29%), om meer flexibel te kunnen werken (21%), om zich beter te kunnen concentreren (17%) en voor een beter werk/privé evenwicht (17%).

Ondanks de groeiende vraag blijft thuiswerken voor de meeste werknemers improviseren en behelpen. Zo beschikt slechts 38 procent over een afzonderlijke werkkamer of bureau. De rest werkt elders in huis.

De aarzeling van werkgevers om thuiswerken toe te laten of aan te moedigen toont zich ook in de gebrekkige organisatie ervan. Slechts een derde van alle ondervraagde werkgevers bevestigt dat hun werkgever een duidelijk beleid ter zake heeft. Van de bedrijven die thuiswerken toestaan, heeft nauwelijks meer dan de helft (57%) een aangepaste politiek.

Stefan Nerinckx, advocaat-vennoot bij Field Fisher Waterhouse en docent arbeidsrecht aan de Hogeschool Universiteit Brussel, waarschuwt voor het systematisch onderschatten van de gevolgen van het toelaten van thuiswerken. Er is immers een duidelijk wettelijk kader met verplichtingen voor de werkgever dat moet ingevuld worden. Hierbij is het maken van een juist onderscheid tussen telewerk en huisarbeid van belang.

Wetgeving onderschat

‘Werknemers toelaten om thuis te werken, valt in veel gevallen onder de wetgeving op telewerk die specifieke eisen stelt zoals een schriftelijke overeenkomst en het ter beschikking stellen van apparatuur zoals een pc en het vergoeden van kosten. Een schriftelijke bijlage bij de arbeidsovereenkomst en een aangepast arbeidsreglement zijn dus een must. Enkel op deze manier worden alle partijen voldoende beschermd tegen de risico’s die komen kijken bij thuiswerken. Uit de praktijk blijkt dat dit sterk onderschat wordt’, aldus Nerinckx

Beter is het gesteld met de aanwezigheid van technologie om thuiswerk mogelijk te maken. Zo beschikt 88 procent van de werknemers die wel eens thuis werken over een laptop, betaalt de werkgever voor twee derde de internetaansluiting en het gsm-abonnement en voor iets meer dan de helft de gsm of smartphone zelf. Een derde van de thuiswerkers heeft rechtstreeks toegang tot het bedrijfsnetwerk.

(wv) - Illustratie: (jvc)